Imam jednu sliku sa Škrčkog jezera,
ko da su je ruke dječije crtale:
preko mojih ramena jednaka je mjera
kao i dužina njegove obale.
I oči mi na toj slici boje modre,
zalud majka kaže da su kao njene,
uzalud me genima porodičnim bodre-
u njima se prepoznaju durmitorske stijene.
-“E baš nisam pretjerao- vi ljudi i žene,
znam u “ličnoj” piše “Lončar Dalibor”,
ali mogu se zakleti da umjesto mene
na toj slici često stoji krivulj bor”.
